Hayatını bir şeyler anlatmakla geçiren, utangaç bir insanım sadece. Müzik, resim, öykü, ne gerekirse onunla anlatırım. Beni The Writer olarak da bulmanız mümkündür.
Uyandı, ancak nerede uyandığını anlayamadı ilk başta. Her şey ona fazlasıyla yabancı gelmişti, uyandığı yatak bile. Fakat ilginç bir şekilde, daha önceki günlerde nerede uyandığını, evinin neresi olduğunu hatırlayamıyordu. Gerçi hatırlayamadığı pek çok şey vardı aslında. Örneğin yüzünün nasıl olduğunu hatırlayamıyordu. Yataktan kalkıp aynaya doğru gitti ve karşısındaki yansımayı dikkatle inceledi. Yuvarlak hatlı, mükemmel bir yüzdü. Gerçekten mükemmeldi, herhangi bir eksiği, gediği, farklılığı yoktu diğer yüzlerden. Beyaz tenli, sarı saçlı, […]
Devamını Oku »
Sabah alarmı çalmıştı ve onu içinden çıkmak istemediği muhteşem düşlerden uyandırmıştı. Sinirle gözlerini açtı ve alarma yumruk atmamak için kendini zor tuttu. Alarmı kapattı ve vücudunu zar zor yataktan kaldırarak banyoya gitti. Çırılçıplaktı, kendini o halde soğuk duşun içerisine attı. Üzerine akan soğuk su, onu kendisine getirdi. Duştan çıkıp kurulandı, giysilerini giydi ve mutfağa gidip, buzdolabında dünden kalan yemeği mikrodalga fırında ısıtıp yedi. Karnını doyurduktan sonra bulaşıkları akşam yıkamak için […]
Devamını Oku »
Sürekli olarak kahramanlarından, gizli teşkilatlarından, Valkyrie liderlerinden ve büyük çatışmalarından bahsettiğim o geniş ve çalkantılı evrende, elbette bunların dışında da milyonlarca şey yaşanıyordu. Belki hepsini inceleriz ve onların hissettiklerini hissetmeye çalışırız, hayatlarının bizimkilerden ne farkı olup olmadığını inceleriz, ya da bunların hiçbirini yapmadan, sadece bir şeyi okuyup geçebiliriz de. Ben bu hikayede, o evrendeki en sıradan bireylerden birini anlatmak istiyorum sadece. Bu bireyin ismi Mavar. Kendisi bir Nerulu, muhtemelen nasıl […]
Devamını Oku »
Kendini bildiği ilk andan beri yaptığı şey buydu. Onu tanımlayan, onu bu dünyada anlamlı kılan tek şeydi yürümek. Hiçbir yorulma ve durma emaresi göstermeden, sadece yürüyordu. Yürüme hızı hep aynıydı, ne çok hızlanıyor, ne de çok yavaşlıyordu, hayatı boyunca uyduğu bir tempo varmışçasına hep aynı hızla yürümeye devam ediyordu, sanki bir kalp atışıymış gibi doğal bir hızla. Üzerindeki kıyafetler de hep aynıydı, kahverengi, kısa kollu bir tişört ve asker yeşili […]
Devamını Oku »
Geminin içindekiler, yaklaşık bir yıldır herhangi bir toprağa ayak basmamışlardı. İçleri leş gibi kokan, rutubetli ve zehirli kamaralarında, kilitli kapılarının açılmasını ve dışarı çıkmayı bekliyorlardı. Pek çok arkadaşlarını, kardeşlerini, eşlerini ve çocuklarını o zehirli havaya, kötü yiyeceklere ve sürekli işkencelere kurban vermişlerdi. Şimdi onların naaşları, hiçbir zaman yerlerini kestiremeyecekleri bir şekilde denizin dibini boylamıştı. Bazıları o geminin tayfası olabilecek kadar şanslılardı. Güçlü, kuvvetli ve itaatkar olanlarına işler çabucak öğretilmiş ve […]
Devamını Oku »