kelimelerin gucu, kısa hikaye, fantastik, bilim kurgu, sinema, oyun, short story, fantasy, sci-fi, cinema, game, kurgusal.net
Çocuk ağlıyordu. Kendisini tutmaktan yorulmuştu kuşkusuz ama aslında benim karşımda olduğu için de ağlıyordu. “Allah kahretsin!” diye düşündüm, hem çocuğun ağlamasına üzüldüğüm, hem de bunu benim karşımda yaptığı için. Ama bunu ona belli etmedim. Sırtını sıvazladım, omzunu sıktım ve hiçbir şey söylemeden bütün stresini kusmasını bekledim. Bu sırada o, ellerini yüzüne kapamış ve içine büzülmüş bir şekilde sarsılıyor, ben ise sanki olay burnumun dibinde olmuyor da fark etmiyormuşum gibi gözlerimi […]
Devamını Oku »
“Gianno değil ve nedenini biliyorsun. Sadece biz dedim. Sorularını tut ve dinle, evlat!” Tam o sırada Devin d’Asoli nabzının oldukça belirgin bir şekilde hızlandığını hissetti. Devin kısmen duydukları yüzünden, ama daha spesifik olarak Catriana’nın sessiz bir iç çekişle ağırlığını tekrar değiştirerek vücudunu şimdi doğrudan kendisine yaslandığını ve uzun kollarından birinin bir şekilde boynuna dolandığını inanılmaz bir şekilde fark etti. “Biliyor musun,” diye fısıldadı kız, neredeyse sessizce, ağzı kulağına yakın, “Bunun […]
Devamını Oku »Tedbirli Alberico’nun deniz ötesinden Astibar’ı yönetmek üzere Barbadior’a gelmesinden önce bile, kendisini “Avuç İçi’ni Yöneten Başparmak” olarak adlandırmayı seven şehir, belli bir derecede çilecilikle tanınıyordu. Astibar’da yas törenleri diğer sekiz eyalette olduğu gibi asla ölülerin huzurunda yapılmazdı; böyle bir uygulama aşırı, aşırı duygusal bir tutum olarak görülürdü. Sandreni Sarayı’nın merkezi avlusunda sahne alacaklardı, avlunun etrafına yerleştirilmiş sandalyelerden ve banklardan ve üstteki iki üst kattaki iç odalara açılan localardan izleneceklerdi. Uygun […]
Devamını Oku »Duyduğu şey özlemdi ve içinde varlığından haberdar olmadığı bir boşluğa ulaştı. Bir süre sonra, sebepsiz yere Marra’yı ve döktüğü gözyaşlarını düşünerek, “Elimden geleni yapacağım,” dedi. Asoli’deki çiftlikte onun müzik konusunda yetenekli olduğunu çok önceden biliyorlardı ama orası izole bir yerdi ve hiçbirinin bu tür şeyleri doğru şekilde yargılayacak veya ölçecek bir referans çerçevesi yoktu. Devin ‘in babasıyla ilgili ilk anılarından biri (sert bir adamın yumuşak bir görüntüsü olduğu için sık […]
Devamını Oku »
Oğlumu üç senedir görmedim. Üç sene önce bana attığı bu son mesajda görmüştüm onu, o zaman beş yaşındaydı. Tüm çocukluğunu kaçırmanın acısını içimde yaşarken acaba diyorum, Ay’a yerleşmekle iyi mi yaptım? Düşününce, elimde ona dair sadece birkaç hayalet var. Ama annesiyle görüşmeye devam edemezdim, yaptığından sonra olmazdı, olamazdı. Mahkeme de velayeti bir çöpçüye verecek değildi ya… “Güle güle babacığım, çabuk gel olur mu?” Bu hologramı her seyrettiğimde aynı acıyı yaşıyorken […]
Devamını Oku »Devin güldü ve iki adam resmi olarak avuç içlerine dokundu. Rovigo barın köşesindeki yerlerini geri almak için geri döndü. Açık kahverengi saçlarından beline kadar kötü kokulu şarapla ıslandığının ve çoraplarının da lekelere bulandığının üzüntüyle fark eden Devin, elinde iki şişe Certandan kırmızısıyla dışarı çıktı. Güneş ışığına birkaç saniye baykuş gibi gözlerini kısarak baktıktan sonra sokağın diğer tarafında Catriana d’Astibar’ı gördü; kızıl saçları ışıkta parlıyordu, mendilini burnunun altına sıkıca bastırmıştı. Devin […]
Devamını Oku »