Etiket: Türkçe fantastik öykü

Tibor Magneff, iştahla yanan ateşin başında az pişmiş bifteğin tadına baktığını hayal ediyordu. Aslında kırsalda at sürdükleri iki gün süresince bu düşünce aklından hiç çıkmamıştı. Adi bir düzenbaz yüzünden buralara kadar gelmiş olmasının sıkıntısı her geçen an daha da artıyordu. Huysuz bir tavırla sordu; ‘Daha ne kadar var onbaşı?’ Onbaşı Chadsun komisyonerin sesindeki sabırsızlığı fark etmişti. ‘Az kaldı efendim.’ ‘Tahminen?’ ‘Yarım fersahtan biraz fazladır.’ İstikametleri ejderha saldırısına uğramış komşu kasaba […]

Eğer tek başına yolculuk yapsaydı ölü kralların vadisini fark etmeden yoluna devam ederdi; fark etse bile yolunu değiştirip bu ürpertici yere girer miydi, cevaptan emin değildi. Vadi çok sessizdi, Kyal için fazla sessiz… Göz alabildiğine uzanan düzlüğün ortasında, yaratıcının sanki kudretli yumruğu ile açtığı çukurun dibine doğru ilerleyen grup; şaşkınlık içinde etrafı seyrediyordu. Birkaç büyük kayanın arasından tatlı bir meyille inen yolu görmek bu toprakların yabancısı olanlara çok zordu. Markus […]

Tundra… Her yer göz alabildiğine kırmızı renkli bodur otlarla kaplıydı. Ufukta uzanan, adını bilmediği tepelerin karlı doruklarına bakarken esen soğuk rüzgâr yüzünü donduruyordu. İleride görünen küçük göl, kendisini de üşüten kuzey rüzgârının tacizi altında titriyordu.  Yola çıkalı yarım gün olmuştu ve Kyal daha şimdiden pişman olmuştu. Pişmanlığının nedeni bu insanları aldatmak üzere olmasının verdiği suçluluk ve beraberinde gelen; onlara karşı duyduğu bağlılık hissi değildi. Bu duygulardan sıyrılalı çok zaman olmuştu. […]

Zaman Ejderhalar zamanıydı. Ulu kanatları, dev gövdeleri ve keskin zekâları vardı. Açtılar. Daima açtılar. Asil duruşlarının altında sinsi, kibirli ve vahşiydiler. Gökyüzünde kanat açtıkları zaman yeryüzüne vuran gölgeleri ölümün karanlığını taşırdı. Öldürülmesi zor yaratıklardı. Zekâları ve kuvvetleri onları kurbanları, insanlar, karşısında üstün kılıyordu. Her ölen ejderhanın ölüsüne yirmi cesur adamın ruhu eşlik ederdi. Alevleri yakar, kuyrukları yıkar, pençeleri parçalar, dişleri en kalın zırhı delip kemikleri ezerdi. Her biri kendi efendisiydi. […]