Yeni Bir Başlangıç – Kingdom of the Planet of the Apes / Maymunlar Cehennemi: Yeni Krallık

Bunu Paylaşın

Merhaba, öncelikle 19 Mayıs Atatürk’ü Anma Gençlik ve Spor Bayramı‘nızı kutlar, özellikle genç takipçilerimize güzel yarınlar dileriz. Bugün biz de biraz da bu sebeple aslında bir gençlik filmi olan Kingdom of the Planet of the Apes / Maymunlar Cehennemi Yeni Krallık filmini seçtik inceleme için. İncelememize başlamadan önce dilerseniz klasik spoiler/sürprizbozan uyarımızı yapalım ve fragmanı izleyelim.

Film, orijinal serinin çok çok yıllar sonrasında, insan şehirleri olağanüstü güzel ormanlara ve elektrik direkleri ile gökdelenleri kartal yuvalarına dönmüş alanları ile karşılıyor izleyiciyi. Bir kartal kabilesinin üç yeni yetme kafadarı; Noa (Owen Teague), Anaya (Travis Jeffery) ve Soona’nın (Lydia Peckham) bağlanma töreni için kartal yumurtası çalması ile perdesini açan yapım, uzun yıllar sonra akıllı bir insan sebebiyle dört başı mamur bir gizem çözme, intikam ve adından da anlaşılabilecek bir yeniden başlama hikayesine dönüşüyor.

Esasen yeni bir serinin ilk filmi olmak üzere tasarlanmış film, türüne göre doğru bir poetika izleyerek ve ne çok iyi ne de çok kötü bir performans göstererek, kurucu ve ilk seri ile bağlantı rolünü olması gerektiği kadar bir başarıyla yerine getiriyor.

Görsel olarak son derece etkileyici, koreografi olarak ziyadesiyle mahir filmin esas alamet-i farikası ise aslında işlediği ve özellikle Ceasar döneminde beri işlendiği, karakterler arası psikolojik çekişmeler ve ulaşılamayan bir barış ve huzur ortamının sebepleri oluyor.

Özellikle Freya Ellen‘ın canlandırdığı Eco/Nova/Mae ile ve maymunların görünürde -ve tabiat olarak da- kötü kralı Proximus (Kevin Durand) arasındaki benzerlik, olayların iki ayrı yönünde olmalarına rağmen çarpıcı şekilde işleniyor. Yeni Ceasar Noa -sadece ismi ile değil filmin finali ile de Hz.Nuh alegorisi- ve başta ona aydınlatıcı bir yol arkadaşı olan Raka (Peter Macon) başta olmak üzere diğer karakterlerin karşısında durduğu bu benzerlik de aslında her iki tarafın birbirini asla yenemeyeceği ve yenilmeyeceği bir döngünün yeni perdesini açıyor.

Oyunculukların olması gerektiği gibi olduğu yapımda karakterler olarak yan rollerdeki Eka Darville’in goril Sylva olarak canlandırdığı acımasız ama görevine inanan generali ve William H.Macy‘nin canlandırdığı insan Trevathan’ın korku ile karışık konformizmi yansıtışları son derece başarılı. Freya Ellen hakkında da kısa bir parantez açalım; The Witcher‘ın sorunlu ve süper güçleri haiz ergeni Ciri ile bu yapımın Mae’si arasında neredeyse hiçbir fark yok. Bir başka deyişle Ellen görevini başarıyla yapsa da bu, daha ziyade bir casting başarısı.

Filmin temposu, yönetmen Wes Ball -okuyucularımız kendisini “The Maze Runner” serisinden hatırlayacaktır- tarafından kendisini geri planda tutarak bilinçli olarak düşük tutulmakla kalmıyor, yönetmen, filme imzasını atmak adına; insanların geldiği hali temsil eden sürü halinde su içme ve özellikle teleskop sahnesi ile de materyalin özüne uygun iki klasik sekans kurguluyor. Doğrusunu söylemek gerekirse insanların kayıp uygarlığını hem kibirle hem de büyü ile veren, Noa’nın gözü dışında bir detay vermeyen teleskop sahnesi gerçekten de yönetmenin amaçladığı gibi, bir klasik.

Bununla birlikte, ticari ve eli yüzü düzgün bir işte yer alan pek de hatırlanmayacak bir klasik… Derin olsa da bir eğlencelik olan yapım olan Maymunlar Cehennemi Yeni Krallık, ailece de izlenebilecek keyifli bir yapım. Eğer izlemediyseniz gönül rahatlığıyla izleyebilir, izlemezseniz de pek bir şey kaybetmezsiniz.

Tekrar görüşmek dileğiyle…

Murat Barış Sarı

Merhaba, ben Murat B.Sarı. Eğer sitemizi ilk döneminde takip ettiyseniz beni “Yarıaydın” olarak hatırlayabilirsiniz. Aslında bu rumuz hakkımda oldukça açıklayıcı denilebilir. Yani şu evrendeki bilginin ne kadarına hakim olabilir ki insan? Günümüz dünyasında “T” insan olmak makbul ve ben uzmanlığımın sanata dair herşey hakkında olmasını yeğliyorum. Umarım bunu birlikte başarırız. Yeni maceralarda görüşmek dileğiyle…