Tüm kurgu severleri saygıyla selamlıyorum. Ben Volkan Gün. Marmara Üniversitesi İşletme Bölümü'nden 1 asır önce mezun oldum. Sonsuzluk kadar uzun süre bankacılık yaptım. Yapmaktan zevk aldığım pek çok hobim oldu; ama bilim kurgu ve fantastik okumak yazmak ve izlemekten asla sıkılmadım. Bir insanın hayal gücünün milyonları peşinden sürükleyebildiğini defalarca görmüş birisi olarak en çok istediğim şey sizlerle ortaya koyduklarımız hakkında konuşabilmek, sizlere ulaşabilmek.
Gelgitin son döngüsüne girilmişti. Gökyüzünde asılı duran ayın görüntüsü büyüleyiciydi. Yuvarlak çehresine inşa edilmiş maden istasyonunun kirletici varlığı bile yüzeyindeki nadir taşın yansıttığı ışığın oyunları karşısında göz ardı edilebilir bir detay haline geliyordu. Tüm gezegenin geçim kaynağı olan taş, bilinen spektrumdaki tüm renkleri yansıtarak manzarayı seyre dalan tüm ziyaretçilere adeta gösteriş yapıyordu. Nareed bir süreliğine sıkıntılarını unutmuş içeceğini yudumlarken bekledikleri adam yüzlerce ulaştırma tüpünün birisinden çıkarak masada oturan üçlüye yaklaştı. Temkinliydi. Oturmadan önce etrafına baktı. […]
Devamını Oku »
Evet Nareed geri dönüyor. Biz de, S.Volkan Gün’ün Galaktik Günceleri’nin bu derin ve karizmatik kahramanı Nareed macerasının yeni safhasına geçmeden önce, kahramanın içinde bulunduğu durumu kuran beş bölümü tek bir formatta sizlere sunuyoruz bugün. Keyifli okumalar… 1.BÖLÜM Ahorii’nin ölüm çukurları sadece en iyi dövüşçüleri belirlemez. Aynı zamanda en acımasızlarının da ilan edildiği yerlerdir. Yüzbinlerin seyrettiği dövüşler bir gün döngüsü boyunca devam eder. Tetta Prime kıtasının yağmur mevsimine denk gelen dövüşlerde, ölümün kara lekesini topraktan silmek […]
Devamını Oku »
“Hepinize,” dedi Catriana aniden. “Karanlık bir yoldaki nezakete.” Gülümsedi; hiçbir sivrilik veya alaycılık içermeyen bir gülümsemeydi bu. Devin şaşırdı, sonra böyle hissetmesinin haksızlık olduğuna karar verdi. Sandreni Sarayı’nda, “Benim gittiğim yolda değil,” demişti. Ve bunu artık anlayabiliyordu. Çünkü Catriana onu bu yoldan alıkoymak için ne yaptıysa yapsın, sonuçta o da artık aynı yoldaydı. Göz göze gelmeye çalıştı ama başaramadı. Yanında oturan Alix’le konuşuyordu. Kısa bir süre düşündükten sonra Devin dikkatini yemeğine çevirdi. Bir an sonra […]
Devamını Oku »
“Evlilikleri birlikte kutsayan Eanna ve Adaon, böyle bir şeyin asla gerçekleşmemesini isterler,” dedi Rovigo dindar bir şekilde. “Yatak sipariş edildi, yapıldı ve Festival biter bitmez gönderilmeye hazır.” “O zaman Ejderha rahat uyuyacak ve Taccio kurtulacak,” diye mırıldandı Alessan, çocuk kukla gösterisinin sonundaki “ahlaki ders” için kullanılan o gür sesi taklit ederek. “Ama,” dedi arabadan gelen yumuşak, hâlâ eğlenen bir kadın sesi, “zavallı Ingonida’dan neden bu kadar korktuğunuzu gerçekten bilmiyorum. Rovigo, bu gece görgü kurallarından tamamen […]
Devamını Oku »
Bölüm 6 ÖYLE DE OLDU, O GÜN VE GECENİN UZUN YOLU sonuçta hana geri dönmedi Üçü ormandan geçerek Astibar’dan Ardin kasabasına giden ana yola geri döndüler. Sonbahar yıldızlarının oluşturduğu kemerin altında, ormanın her iki tarafındaki ağustos böceklerinin sesiyle sessizce yol boyunca yürüdüler. Devin yün üst gömleğini giydiği için seviniyordu; hava şimdi soğuktu, bu gece don olabilirdi. Bu kadar geç bir saatte karanlıkta dışarıda olmak garipti. Seyahat ederken Menico her zaman arkadaşlarının akşam yemeği saatinde odalarına […]
Devamını Oku »
“Üç,” diye neşeyle onayladı Alessan. “Ve ertesi gün Woolguild Salonu’nda bir tane daha. Ayrıca, Paelion ‘da kazanmayı beklediğim önemli bir bahsim var.” Bu da Baerd ‘den tahmin edilebilir bir homurtuya neden oldu. “Bu gece olanlardan sonra Üzüm Festivali’nin neşeyle devam edeceğini gerçekten düşünüyor musun? Astibar’da sanki hiçbir şey olmamış gibi müzik yapmak mı istiyorsun? Müzik? Daha önce seninle bu yoldan geçtim, Alessan. Hoşuma gitmiyor.” “Aslında, Festival’in devam edeceğinden oldukça eminim.” Sandre’ydi. “Alberico, her şeyden önce […]
Devamını Oku »