Tüm kurgu severleri saygıyla selamlıyorum. Ben Volkan Gün. Marmara Üniversitesi İşletme Bölümü'nden 1 asır önce mezun oldum. Sonsuzluk kadar uzun süre bankacılık yaptım. Yapmaktan zevk aldığım pek çok hobim oldu; ama bilim kurgu ve fantastik okumak yazmak ve izlemekten asla sıkılmadım. Bir insanın hayal gücünün milyonları peşinden sürükleyebildiğini defalarca görmüş birisi olarak en çok istediğim şey sizlerle ortaya koyduklarımız hakkında konuşabilmek, sizlere ulaşabilmek.
Tedbirli Alberico’nun deniz ötesinden Astibar’ı yönetmek üzere Barbadior’a gelmesinden önce bile, kendisini “Avuç İçi’ni Yöneten Başparmak” olarak adlandırmayı seven şehir, belli bir derecede çilecilikle tanınıyordu. Astibar’da yas törenleri diğer sekiz eyalette olduğu gibi asla ölülerin huzurunda yapılmazdı; böyle bir uygulama aşırı, aşırı duygusal bir tutum olarak görülürdü. Sandreni Sarayı’nın merkezi avlusunda sahne alacaklardı, avlunun etrafına yerleştirilmiş sandalyelerden ve banklardan ve üstteki iki üst kattaki iç odalara açılan localardan izleneceklerdi. Uygun […]
Devamını Oku »Duyduğu şey özlemdi ve içinde varlığından haberdar olmadığı bir boşluğa ulaştı. Bir süre sonra, sebepsiz yere Marra’yı ve döktüğü gözyaşlarını düşünerek, “Elimden geleni yapacağım,” dedi. Asoli’deki çiftlikte onun müzik konusunda yetenekli olduğunu çok önceden biliyorlardı ama orası izole bir yerdi ve hiçbirinin bu tür şeyleri doğru şekilde yargılayacak veya ölçecek bir referans çerçevesi yoktu. Devin ‘in babasıyla ilgili ilk anılarından biri (sert bir adamın yumuşak bir görüntüsü olduğu için sık […]
Devamını Oku »Devin güldü ve iki adam resmi olarak avuç içlerine dokundu. Rovigo barın köşesindeki yerlerini geri almak için geri döndü. Açık kahverengi saçlarından beline kadar kötü kokulu şarapla ıslandığının ve çoraplarının da lekelere bulandığının üzüntüyle fark eden Devin, elinde iki şişe Certandan kırmızısıyla dışarı çıktı. Güneş ışığına birkaç saniye baykuş gibi gözlerini kısarak baktıktan sonra sokağın diğer tarafında Catriana d’Astibar’ı gördü; kızıl saçları ışıkta parlıyordu, mendilini burnunun altına sıkıca bastırmıştı. Devin […]
Devamını Oku »Hafızasıyla lanetlenen Devin, dokuzunun hanlarının zemin katındaki kiralanan arka odada yeniden prova yaptıklarını hatırladı. Dört müzisyen, iki dansçı, Menico, Catriana ve kendisi önde şarkı söylüyordu. Rauder’in “Song of Love” şarkısını yapıyorlardı, tahmin edilebileceği üzere şarap tüccarının karısı tarafından talep edilen bu parça, Devin ‘in yaklaşık altı yıldır söylediği bir parça, baygın haldeyken, komada, derin uykuda bile becerebildiği bir şarkıydı. Ve belki de evet, biraz sıkılmıştı, biraz dikkati dağılmıştı, en yeni, […]
Devamını Oku »
Baştan belirtmekte fayda görüyorum. Bu yazı her ne kadar içerisinde tanıtıcı bilgiler olsa da bir tanıtım yazısı olmayacak. Gözlem ve fikirlerimi yazmaya karar verdiğim anda aklıma gelen ilk şey, Star Wars evreniyle ilgili bir süredir biriktirdiğim ve genel olarak hayranlarda da rahatsızlığa neden olan bir yargıya -haklı olanından- vurgu yapmaktır. Bu yazı Star Wars markasının yumurtladığı son altın yumurta olan Andor’la ilgilidir. Kabul etmek gerekirse kurgulanan tüm SW karakterleri göz […]
Devamını Oku »Aslında bu kendisini uzatmaya son kez uzatmaya çalışması olmuştu. Aynı gece geç saatlerde horlayan ikizlerin yatak odasına süzüldü ve dikkatlice her birinin üzerine bir kova dolusu domuz pisliği döktü. İkizlerin kükremeleri başlamadan hemen önce, dağının üzerindeki Adaon kadar hızlı avluyu geçip, çiftlik kapısının üzerinden atlayarak kaçmıştı. İki gece dışarıda kaldı ve sonra babasının dayağına geri döndü. Çarşafları kendisinin yıkayacağını sanıyordu ama Povar o işi görmüştü ve ikizlerin her biri, umarsızlık […]
Devamını Oku »