Araf (7.Bölüm)

Gece ilerledi. Rams bulunduğu yerden Araf’ın uğursuz yaratıklarını ve bu dünyanın ruhu kararmış insanlarını izledi. Telaşlanmaya başlamıştı. Agrap’ın söylediklerini düşündü. Pek çok şey ona bağlıydı; ama ne esrarengiz sözde İki Dünya’nın Efendisi’nden ne de olmasını beklediği bir ayin ya da seremoniden iz vardı. Rams ne yapabileceğini düşünürken onu gördü. Oradaydı. Topallayarak yürüyordu. İğrenç burnu yamulmuş bir halde kalabalığın arasında ilerliyordu. Rams hemen merdivenlere yöneldi. Kontun bebeğini kaybettiği akşam terk edilmiş […]

Devamını Oku »

Tefrika Öykü: Bu Yangın Hepimizi Yakar – 4.Bölüm

IV Bir patırtı kütürtüye uyanıyorum; duvarlar sallanıyor. Boğuk çığlıklar, feryatlar, ağlayışlar. Geceye doğru kükreyen bir küfür; kısır doğmuş, ölü. Kafamı kaldırıp dikkat kesiliyorum. Salih Emmi’nin evinden geliyor gürültüler. Kedi gibi sıcağa yanaşıp onlara bitişik duvarla ocağın yanına kurdum yatağı, şimdi her şeyi duyuyorum. Salih Emmi kızını dövüyor. Kızın çığlıkları kulağımda patlıyor. Ürperdim. Midem bulandı. Ne yapacağımı bilemedim. Saate baktım geçe üç saat. Penceremden ay görünüyor, hemen yanında fotoğraf makinem; batarya […]

Devamını Oku »

Araf (6.Bölüm)

Beraber dışarı çıktıklarında Misa’nın sadık köpeğini hala ateşin başında uyurken buldular. Dev köpek böyle bir gecede yan yana savaşmak için iyi bir seçenekti ama Rams hayvanın bitkin haline baktı ve yalnız gitmeye karar verdi. Yeteri kadar hayat son bulmuştu. Rams, Agrap’ a döndüğünde adamın elinde sallanan deri bir şey gördü. ‘Bu bir muska. Benim geldiğim diyarlarda gecenin kötü yaratıklarının gözünden korunmak için bazı dualar vardır. İşte burada o dualardan birisi […]

Devamını Oku »

Tefrika Öykü: Bu Yangın Hepimizi Yakar – 3.Bölüm

III Ertesi sabah buz gibi taşra gününe uyanıyorum. Ateşin yanında, uyku tulumumun içinde yatmama rağmen ısınamadım dün gece. Bugün ise plan şu; doğduğum evi bulacağım. Elimde ne bir adres ne bir kapı numarası. Yalnız siyah beyaz, şipşak bir fotoğraf. Beyaz yemenisiyle annem beni kucağında tutuyor; kundaktayım. Babam hemen yanında, bir kirişin yanında bekliyor. Uzaklara bakıyor. Bir sene sonra ölecek. Annem şehre, kardeşlerinin yanına gelecek. Köyün öyküsü böylece son bulacak onlar […]

Devamını Oku »

Tefrika Öykü: Bu Yangın Hepimizi Yakar – 2.Bölüm

II Ertesi gün köy kahvesinde Neşet Ertaş çalıyor. Bilmem neden böyle soldun diyor üstat. Köşeye bir yere çekilip şöyle bir bakıyorum içeriye. Ahşap masalara dizilmiş dertli, efkârlı köylüler. Ufak sehpalar üstünde geçen senelerden kalma Posta sayıları, suntalara serili pötikare masa örtüleri. Zift gibi demli çaylar dağıtılıyor. Duvarlar Allah’ın kelâmıyla dolu. Farklı ajandaları var herkesin ama aynı temada muhabbetler dönüyor. Kaç para olacakmış bu kışın pancar? Kimin tarlasında çalışılacak, mevsimlik işçiler […]

Devamını Oku »
1 11 12 13