Müzik kutusu sekmemizi bu hafta yine günümüz film müziği dünyasında kendine sağlam bir yer edinmiş bir başka kompozitöre ayırıyoruz; Clint Mansell. Şu ana kadar konu edindiğimiz diğer kompozitörlere göre daha yeni bir jenerasyondan olsa da Mansell, yarım asırı aşan hayatının ikinci yarısında film müziği dünyasında iz bırakmayı başarmış bir sanatçı. Bugün kendisinden dört ayrı eser için bestelenmiş dört ve son dönem tavrından ayrıştığı bir ortak temayı dinleyeceğiz, hepinize iyi eğlenceler dileriz.
İlk parçamız Darren Aranofsky’nin 2000 yılı yapımı kült filmi “A Requiem For A Dream / Bir Rüya İçin Ağıt”ın artık ekol olmuş ana teması Lux Aeterna. Ülkemizde özellikle haber bültenlerinde sıkça dinlediğimiz bu parça, filmdeki ağıtı olduğu gibi biz dinleyicilerine hissettirmeyi başarıyor.
İkinci temamız 2009 yapımı bilimkurgu trajedisi olarak sınıflandırılabilecek “Moon/Ay” filminden geliyor; “Memories Someone We’ll Never Know/Hiç Tanımayacağımız Birilerinin Anıları”
Darren Aronofsky’nin Oscar’a çok yaklaştığı yıl olan 2010 yılına gidiyoruz şimdi de, doğru tahmin ettiniz “Black Swan/Siyah Kuğu”‘dan bahsediyoruz. Clint Mansell’in yer yer kendi tarzı dışına çıktığı bir tema olan “Opposites Attract/Zıt Kutuplar Birbirini Çeker” var şimdi sırada. Albümün Grammy’ye aday gösterildiğini belirtelim.
Film dünyasında oyun dünyasına geçerek bir değişiklik yapıyoruz şimdi de. 2012 yılı yapımı olup oyun dünyasının kült başlıklarından olan Mass Effect‘in, üçüncü oyununun müziklerini yapan ekibe Clint Mansell’in katılacağını öğrendiğimizde duyduğumuz heyecan boşa çıkmamış ve ortaya mükemmel bir albüm çıkmıştı. Her ne kadar Mass Effect 2’nin kompozitörü Jack Wall’a belki biraz ayıp edilmiş olsa da bu Clint Mansell’in ayıbı olmadığından, temamızı gönül rahatlığıyla paylaşıyoruz; ”Leaving The Earth/Dünya’dan Ayrılış.”
Son temamız, kompozitörün son dönemde popülaritesi çok artmış olan ve dinamik melodilerle tanınan Lorne Balfe ile müziklerini ortak olarak üstlendiği 2017 yılı yapımı “Ghost In TheShell/Kabuktaki Hayalet“ten geliyor. Piyanonun yerine synthesizer/sintizayzır’ın geçtiği ve tüm soundtrack içinde Mansell’in duyusal tavrını en iyi yansıtan tema “Epilogue/Kapanış” karşınızda şimdi. Biz de bu tema il sizlere veda ediyoruz. Hoşça kalın.
İlginizi Çekebilir
Çağdaş Kompozitörler Serisi-11: Bir Asrın Çın...
Çağdaş Kompozitörler Serisi-5: Müzik Sadece E...
Çağdaş Kompozitörler Serisi-2.2: Western Efsa...
Duygusal Bir Melodiden Coşturan Bir Epiğe – T...
Çağdaş Kompozitörler Serisi-4: Vizyoner Yapım...
O Kadar Kolay Değil… – Dünyamızı Savunurken D...
Merhaba, ben Murat B.Sarı. Eğer sitemizi ilk döneminde takip ettiyseniz beni “Yarıaydın” olarak hatırlayabilirsiniz. Aslında bu rumuz hakkımda oldukça açıklayıcı denilebilir. Yani şu evrendeki bilginin ne kadarına hakim olabilir ki insan? Günümüz dünyasında “T” insan olmak makbul ve ben uzmanlığımın sanata dair herşey hakkında olmasını yeğliyorum. Umarım bunu birlikte başarırız. Yeni maceralarda görüşmek dileğiyle…